POGOŃ ZA WIATREM

Monodram w wykonaniu
NATALII SZOSTAK,
wg powieści "PŁYWAK"
Zsuzsy Bánk

Reżyseria
GRZEGORZ STAWIAK

TEATR KĄTEM
Dzierżoniowski Ośrodek Kultury
Premiera: czerwiec 2006
I. Nagroda na OSATJA w Zgorzelcu 2006 r.
II. Nagroda na Festiwalu Teatrów Niewielkich w Lublinie 2006 r.
ZŁOTA IGŁA na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Małych w Ostrołęce 2007r.		  

 

 
 

POWIEŚĆ

Węgry, rok 1956; na ulice Budapesztu wyjeżdżają czołgi, rewolucja kończy się klęską. Katalin opuszcza swoją rodzinę i ucieka przez zieloną granicę na Zachód. Zostawia męża i dwoje dzieci, którzy rozpoczynają wędrówkę po kraju, zatrzymując się w domach bliższych i dalszych krewnych. Dla dzieci (Katy i Istiego) ta podróż jest zarazem podróżą w głąb własnych, wyimaginowanych światów. Otrzymujemy opowieść o tęsknocie, poszukiwaniu miłości,  utracie dzieciństwa, o poszukiwaniu własnego miejsca w najbardziej niegościnnych czasach ubiegłego wieku.

Wydawnictwo "Czarne"
Wołowiec 2005

 
 
 

 

 

SPEKTAKL

"Pogoń za wiatrem" - chcieliśmy, aby tytuł nawiązywał do konstatacji sensu wszelkich ludzkich zabiegów i przedsięwzięć pochodzącej z Księgi Koheleta: " wszystko to marność i pogoń za wiatrem". Monodram rozpoczyna i kończy oznajmienie: "Czasem uciekam. Biegnę nad Dunaj i łapię wiatr".  Łapanie wiatru jest w spektaklu dosłowne (służy do tego foliowy worek)  i metaforyczne. Może właśnie "łapiąc wiatr" dojrzewa się, a następnie przeżywa swoje życie...? Pogoń za wiatrem - bezcelowa wędrówka po kraju - mimo pozornej jałowości nie pozbawia nadziei, wiary i miłości nawet w obliczu historycznej i osobistej katastrofy - jest zasadą i sensem życia.